KSP-76 Bibliografia | Menu nawigacyjnee
Radzieckie samobieżne działa przeciwpancerneRadziecka broń artyleryjska II wojny światowej
ros.radzieckiedziało samobieżnewojsk powietrznodesantowychGAZGAZ-63ZiS-3
| KSP-76 | |
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  ZSRR |
| Typ pojazdu | niszczyciel czołgów |
| Trakcja | kołowa |
| Załoga | 3 osoby |
| Historia | |
| Prototypy | 1944 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | silnik gaźnikowy GAZ-11 o mocy 85 KM (63,4 kW) przy 3600 obr./min |
| Pancerz | stalowy, 4-16,5 mm |
| Długość | 6,36 m |
| Szerokość | 2,11 m |
| Wysokość | 1,65 m |
| Prześwit | 0,273 m |
| Masa | 5340 kg (bojowa) |
| Moc jedn. | 15,9 KM/t (11,9 kW/t) |
| Osiągi | |
| Prędkość | 63-70 km/h |
| Zasięg | 300 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) | 0,9 m |
| Rowy (szer.) | 0,6 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x armata ZiS-3 kalibru 76,2 mm (54 nab.) | |
| Wyposażenie | |
| radiostacja 12 RT | |
KSP-76 (ros. Колесная самоходная установка – Kołowe Działo Samobieżne, nazywane także GAZ-68) – radzieckie działo samobieżne przeznaczone dla wojsk powietrznodesantowych. Zostało skonstruowane w 1944 roku w zakładach GAZ.
Podwozie KSP-76 bazowało na podwoziu ciężarówki GAZ-63. Napędem pojazdu był silnik gaźnikowy o mocy 85 KM, pozwalający osiągnąć 77 km/h. Główne uzbrojenie stanowiła armata ZiS-3. Samo działo było lekko opancerzone i posiadało otwarty przedział bojowy. Masa pojazdu wynosiła 3,5 tony, dzięki czemu mógł być transportowany drogą powietrzną. Załogę stanowiły 3 osoby (kierowca, dowódca, celowniczy).
Bibliografia |
- James Kinnear: Russian Armored Cars 1930-2000. Darlington, Maryland: Darlington Productions, Inc., 2000. ISBN 1-892848-05-8.
| ||||||||||||||||
