Mrthfx

Stefan Hambura
Data i miejsce urodzenia	1961 Gliwice
Zawód, zajęcie	adwokat, publicysta
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Stefan Józef Hambura^[1] (ur. 1961 w Gliwicach) – adwokat.

Życiorys |

Wykształcenie |

Absolwent Wydziału Prawa na Uniwersytecie im. Fryderyka Wilhelma III w Bonn. Podczas studiów i aplikacji odbywał praktyki także poza granicami Niemiec, w Holandii, Polsce i Stanach Zjednoczonych. Podjął pracę adwokata w prowadzonej przez siebie kancelarii adwokackiej w Berlinie^[2]. Specjalizuje się w obszarze roszczeń cywilnoprawnych^[3]. Wykładał w Szkole Prawa Niemieckiego na Uniwersytecie Warszawskim.

Prowadzone sprawy |

Zajmował się w imieniu mieszkających w Niemczech polskich rodziców (z mieszanych polsko-niemieckich małżeństw) walką z urzędami ds. młodzieży (Jugendamt), które odebrały im dzieci na rzecz niemieckich współmałżonków^[4][5].

W 2007 reprezentował Związek Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych, domagających się od niemieckiego ministerstwa finansów dodatku pielęgnacyjnego^[6] oraz zadośćuczynienia. Złożył m.in. zapytanie do Sądu Najwyższego, który sąd jest właściwy w tych sprawach^[7]. Żądania wobec Niemiec nie odniosły sukcesów^[8].

W 2007 był pełnomocnikiem Anny Walentynowicz w wygranej sprawie przeciwko twórcom filmu Strajk w reżyserii Volkera Schlöndorffa, którym sąd zakazał utożsamiania bohaterki Agnieszki z działaczką NSZZ „Solidarność”, gdyż historia przedstawiona w filmie znacząco i na niekorzyść jej wizerunku różni się od jej biografii^[9].

W 2009 zwrócił się w imieniu najważniejszych organizacji polonijnych w Niemczech^[10] pisemnie do kanclerz Angeli Merkel w sprawie uchylenia nazistowskiego rozporządzenia w sprawie organizacji polskiej grupy narodowej, dyskryminującego polską mniejszość, odbierającego jej status mniejszości narodowej i konfiskującego mienie organizacji polskich^[11]. Apel w sprawie uchylenia nazistowskiego rozporządzenia stanowił pierwszą od lat wspólną inicjatywę organizacji polonijnych w Niemczech^[12].

W kwietniu 2010 został pełnomocnikiem Andrzeja Melaka (brata Stefana Melaka) i Janusza Walentynowicza (syna Anny Walentynowicz) – rodzin ofiar katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku^[13]. W lipcu 2010 złożył doniesienie do warszawskiej prokuratury, w związku z podejrzeniem działania przez Donalda Tuska i pełniącego obowiązki prezydenta Bronisława Komorowskiego na szkodę Rzeczypospolitej Polskiej poprzez rezygnację ze wspólnego polsko-rosyjskiego śledztwa w sprawie przyczyn smoleńskiej katastrofy^[14].

Był również doradcą polskiego Episkopatu w sprawie Karty Praw Podstawowych UE^[15].

Działalność publicystyczna i polityczna |

Jest autorem i współautorem publikacji o tematyce prawniczej. Wspólnie z Mariuszem Muszyńskim wydał pierwsze w Polsce komentarze do traktatów Unii Europejskiej.

Bierze udział w audycjach telewizyjnych, m.in. w Telewizji Trwam, TVP, Telewizji Republika oraz w Radiu Maryja^[16]. Publikuje w „Der Tagesspiegel”, „Frankfurter Allgemeine Zeitung”, „Wprost”, „Naszym Dzienniku”, „Rzeczpospolitej” i „Gazecie Polskiej”. Był także prelegentem klubu „Gazety Polskiej”^[17].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 był liderem listy Polski Razem Jarosława Gowina w okręgu obejmującym województwo pomorskie, zdobywając 2793 głosy^[18] (partia nie osiągnęła progu wyborczego). Został później prezesem Światowego Kongresu Polaków^[19].

Publikacje zwarte |

• 
  Traktaty Unii Europejskiej po zmianach z Lizbony. Deklaracje, załączniki, protokoły wraz z wprowadzeniem, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2010 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim)


• 
  Traktaty o Unii Europejskiej, o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, EURATOM, Karta Praw Podstawowych, po zmianach wprowadzonych Traktatem z Lizbony, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2007 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim)^[20]
  


• 
  Wymiar sprawiedliwości RFN: sądownictwo: wprowadzenie w problematykę ze szczególnym uwzględnieniem sądownictwa powszechnego, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2002 (wspólnie z Anitą Muszyńską i Mariuszem Muszyńskim)^[21]
  


• 
  Wymiar sprawiedliwości RFN: adwokatura, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2002 (wspólnie z Grażyną Stańczuk-Hamburą i Mariuszem Muszyńskim)^[21]
  


• 
  Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską z komentarzem, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2002 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim)^[21]
  


• 
  Traktat o Unii Europejskiej z komentarzem, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2001 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim)^[21]
  


• 
  Karta praw podstawowych z komentarzem, Studio Sto, Bielsko-Biała, 2001 (wspólnie z Mariuszem Muszyńskim)^[21]
  


• 
  Niemieckie ustawy o spółce z o.o. oraz o spółce akcyjnej, C.H. Beck, Warszawa 1996, 1999 (tłumaczenie wspólnie z Anną Łukasik)^[21]
  

Przypisy |

Bibliografia |

• Nota biograficzna na portalu alejka.pl

Linki zewnętrzne |

• Blog Stefana Hambury


• Stefan Hambura – strona prywatna