Mrthfx

Fiński Kościół Prawosławny
Suomen ortodoksinen kirkko
Sobór Uspieński
Państwo	Finlandia
Siedziba	Helsinki
Data powołania	Autonomia otrzymana w 1923 od Patriarchy Konstantynopola
Wyznanie	prawosławne
Patriarchat	Konstantynopolitański
Sobór	Uspieński w Helsinkach
Metropolita	Leo, arcybiskup helsiński i całej Finlandii
Dane statystyczne (2017)
Liczba wiernych	60 186[1]
Liczba diecezji	3
Powierzchnia	338 145 km²
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Diecezje i parafie Fińskiego Kościoła Prawosławnego

Fiński Prawosławny Kościół Autonomiczny – jeden z Kościołów prawosławnych, autonomiczna Cerkiew lokalna w jurysdykcji ekumenicznego patriarchy Konstantynopola.

Historia |

Herb Fińskiego Kościoła Prawosławnego

• 1775 – Karelia wraz z Nowogrodem wchodzi w skład eparchii petersburskiej Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. Po kolejnej wojnie rosyjsko-szwedzkiej w latach 1808–1809 cała Finlandia zostaje włączona do Imperium Rosyjskiego. W 1811, po zjednoczeniu Karelii z resztą Finlandii, w Finlandii mieszka około 30 tysięcy prawosławnych. Prawosławnymi parafiami zarządza metropolita petersburski poprzez Wyborski Urząd Duchowy.


• 1892 – utworzenie samodzielnej eparchii z siedzibą w Wyborgu, której ordynariusz nosi tytuł „arcybiskupa fińskiego i wyborskiego”. Pierwszym jej biskupem zostaje rektor Petersburskiej Akademii Teologicznej Antoni (Wadkowski).


• 1917 – Finlandia uzyskuje niepodległość. 11 lutego 1921 decyzją patriarchy Tichona Kościół Fiński otrzymuje autonomię.


• 1923 – Finowie zwracają się do patriarchy konstantynopolitańskiego z prośbą o nadanie autokefalii. Decyzją patriarchy Meletiosa 6 czerwca 1923 Kościół fiński otrzymał tylko autonomię. Siedzibą arcybiskupstwa obrano Sortavalę. Pierwszym arcybiskupem został biskup Serafin (Łukianow).


• 1925 – na zwierzchnika Kościoła zostaje wyznaczony wikariusz diecezji karelskiej Herman (Aav) z tytułem „arcybiskup Karelii i całej Finlandii”.


• 1935 — ustanowienie Orderu św. Baranka Bożego
  


• 1957 – Kościół rosyjski reguluje niektóre spory kanoniczne pomiędzy Finami a Rosjanami. Ustalono między innymi, że Monastyr Nowy Wałaam pod względem administracyjnym i kanonicznym będzie podporządkowany Kościołowi fińskiemu. Uznano również autonomię Kościoła w ramach Patriarchatu Ekumenicznego.

Struktura Cerkwi |

Obecnie Fiński Kościół Prawosławny jest podzielony na trzy diecezje: Karelii (z siedzibą w Kuopio), Helsinek i Oulu. Zwierzchnikiem Kościoła jest arcybiskup Helsinek i całej Finlandii – Leon (Makkonen). Siedzibą hierarchy są Helsinki (do 2017 r. Kuopio). Jurysdykcyjnie Kościół podlega patriarchatowi Konstantynopola. W 2017 liczył 60 tys. wyznawców co stanowiło 1,1% społeczeństwa Finlandii. W liturgii używa się kalendarza gregoriańskiego (również w odniesieniu do świąt ruchomych, w tym Paschy – co jest wyjątkiem wśród kanonicznych Cerkwi prawosławnych)^[2].

Fiński Kościół Prawosławny jest Kościołem państwowym (obok znacznie liczniejszego Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła Finlandii). Państwo posiada pewne wpływy na jego sprawy administracyjne. Prezydent Finlandii mianuje biskupów. Państwo płaci pensje biskupom i księżom, pokrywa koszty utrzymania szkół duchownych, finansuje działalność Rady Kościoła, pracę oświatową w parafiach i nauczanie religii w publicznych szkołach średnich.

• 
  

  

  
  

  
  Sobór św. Mikołaja w Kuopio
  

  
  


• 
  

  

  
  

  
  Sobór Świętej Trójcy w Oulu
  

  
  

Lista arcybiskupów Finlandii |

• 1921–1923 – abp Serafin (Łukianow)
  


• 1925–1960 – abp Herman (Aav)
  


• 1960–1987 – abp Paweł (Olmari)
  


• 1987–2001 – abp Jan (Rinne)
  


• od 2001 – abp Leo (Makkonen)
  

Zobacz też |

• Sobór Uspieński

Przypisy |