Selery węzłobaldachowe Spis treści Morfologia | Biologia i ekologia | Zagrożenia i ochrona |...
SelerowateRośliny chronione
gatunekselerowatychMorza ŚródziemnegoKrólówHydrofithemikryptofitszuwaruchromosomówochroną ścisłą
| ||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka Reveala | ||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarionty | |||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | rośliny | |||||||||||||||||||||||||||
Podkrólestwo | naczyniowe | |||||||||||||||||||||||||||
Nadgromada | nasienne | |||||||||||||||||||||||||||
Gromada | okrytonasienne | |||||||||||||||||||||||||||
Klasa | Rosopsida | |||||||||||||||||||||||||||
Rząd | araliowce | |||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | selerowate | |||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | selery | |||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | seler węzłobaldachowy | |||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | ||||||||||||||||||||||||||||
Apium nodiflorum (L.) Lag. | ||||||||||||||||||||||||||||
Synonimy | ||||||||||||||||||||||||||||
Helosciadium nodiflorum (L.) W. D. J. Koch | ||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Selery węzłobaldachowe, seler węzłobaldachowy, selery węzłokwiatowe, pęczyna węzłobaldachowa (Apium nodiflorum (L.) Lag., właśc. Helosciadium nodiflorum (L.) W. D. J. Koch[1]) – gatunek roślin należący do rodziny selerowatych. Występuje w Europie i Afryce wokół Morza Śródziemnego, w Europie zachodniej, południowo-zachodniej Azji i Ameryce. W Polsce jest krytycznie rzadki, znane jest jedno tylko jego stanowisko (Królów w województwie lubuskim).
Spis treści
1 Morfologia
2 Biologia i ekologia
3 Zagrożenia i ochrona
4 Przypisy
5 Bibliografia
Morfologia |
- Łodyga
- Dołem pokładająca się, górą wzniesiona, rozgałęziona, o wysokości do 90 cm. W węzłach zakorzenia się.
- Liście
Ulistnienie skrętoległe. Liście pojedynczo-pierzasto złożone o siedzących, jajowatych lub lancetowatych odcinkach z karbowanymi brzegami.- Kwiaty
- Zebrane w baldach złożony składający się z kilku baldaszków. Mają 5 – 7 błoniasto obrzeżonych pokrywek. Baldach jest prawie siedzący z 1 lub 2 pokrywami. Kwiaty drobne, o białych płatkach korony i zielonym kielichu z niewyraźnymi ząbkami.
- Owoc
- Żeberkowane, kuliste lub elipsoidalne rozłupki
Biologia i ekologia |
Hydrofit, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do września. W jedynym miejscu swojego występowania w Polsce rośnie w rowie odwadniającym, wśród niskiego szuwaru, na powierzchni kilkunastu m². Liczba chromosomów 2n=22.
Zagrożenia i ochrona |
Gatunek objęty w Polsce od 2004 r. ochroną ścisłą. Jedyne jego stanowisko w Polsce zagrożone może być potencjalnie zarośnięciem przez roślinność łąkową, lub zmianą stosunków wodnych.
Kategorie zagrożenia gatunku:
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)[2]: E (wymierający); 2016: CR (krytycznie zagrożony)[3].
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej Czerwonej Księgi Roślin: CR (krytycznie zagrożony)[4].
Przypisy |
↑ Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: http://dx.doi.org/10.3372/wi.46.46105.
↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
Bibliografia |
- Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- Halina Piękoś-Mirkowa, Zbigniew Mirek: Rośliny chronione. Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2006. ISBN 978-83-7073-444-2.