Pangium edule Morfologia i biologia | Zastosowanie | Przypisy | Menu nawigacyjneAngiosperm Phylogeny...
Kuchnia singapurskaKuchnia indonezyjskaAchariaceae
gatunekdrzewocyjanowodórMalezjiSingapurzeayam buah keluakkuchni Nyonya
| ||
Systematyka[1] | ||
Domena | eukarionty | |
Królestwo | rośliny | |
Klad | rośliny naczyniowe | |
Klad | Euphyllophyta | |
Klad | rośliny nasienne | |
Klasa | okrytonasienne | |
Klad | różowe | |
Rząd | malpigiowce | |
Rodzina | Achariaceae | |
Nazwa systematyczna | ||
Pangium edule Reinw. Syll. Pl. Nov. 2:13. 1826 (ex Blume, Catalogus 112. 1823, nom. nud.) |
Pangium edule – gatunek drzewa zaliczany do rodziny Salicaceae[2] lub Achariaceae[3].
Morfologia i biologia |
Wysokie drzewo pochodzące z namorzyn Azji Południowo-Wschodniej. Produkuje duże, trujące owoce, które można uzdatnić do spożycia poprzez fermentację. Drzewo potrzebuje wielu lat na wydanie owoców i nasion, tak więc nie opłaca się ich sadzenie. Nasiona pozyskuje się z drzew dziko rosnących. Świeże owoce i nasiona zawierają cyjanowodór i są śmiertelnie trujące. Cyjanowodór usuwa się poprzez fermentację i gotowanie nasion.
Zastosowanie |
W Malezji i Singapurze nasiona wykorzystywane są powszechnie do sporządzania potrawy ayam buah keluak w kuchni Nyonya[4]. W niektórych regionach Indonezji z mielonych nasion sporządza się sos zwany rawan[5][6].
Przypisy |
↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-05-05].
↑ PNGTreesKey - Pangium edule Reinw
↑ Pangium edule information from NPGS/GRIN
↑ CC Chia, Nonya Recipes #3
↑ Makansutra - Celebrating Asian food culture and lifestyle
↑ EatingAsia: Tarry, Tarry Night