Pałac Małachowskich w Krakowie Przypisy | Menu...
Architektura I Rzeczypospolitej (województwo krakowskie)Zabytkowe kamienice przy krakowskim Rynku GłównymPałace w KrakowieZamki i pałace Małachowskich herbu Nałęcz
kamienicrynku w KrakowiePiotra Małachowskiegowojewody krakowskiegoMałachowskich1787renesansoweportaleII wojnie światowejbarokowyklasycystyczne
| ||
nr rej. A-164 z 3 listopada 1965[1] | ||
Państwo | Polska | |
Miejscowość | Kraków | |
Adres | Rynek Główny 30 | |
Ukończenie budowy | XIII-XVI, 1799, 1809, 1865-1874 | |
Pierwszy właściciel | Piotr Małachowski | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie Kamienica Cyglarowska | ||
Położenie na mapie Polski Kamienica Cyglarowska | ||
Położenie na mapie województwa małopolskiego Kamienica Cyglarowska | ||
Położenie na mapie Krakowa Kamienica Cyglarowska | ||
50°03′43″N 19°56′09″E/50,061944 19,935833 |
Pałac Małachowskich (Kamienica Cyglarowska) – jedna z zabytkowych kamienic przy rynku w Krakowie. Nosi numer 30.
Pałac powstał z połączenia i przebudowy trzech kamienic, które niegdyś zajmowały narożnik Rynku Gł. i ul. Szewskiej. Były to następujące kamienice: Cyglarowska, Kortynowska i Ryntowska. Rezydencja wzniesiona została w drugiej połowie XVIII w. dla Piotra Małachowskiego, wojewody krakowskiego, który pochodził ze starego i wielce zasłużonego dla Polski rodu Małachowskich. Na szczegółowym planie krakowskiego Rynku Głównego z września 1787 r. widoczny jest znaczny fragment nowego pałacu z obszerną sienią, klatką schodową i dużymi pomieszczeniami na parterze. Piętrowa i rozległa budowla posiadała reprezentacyjne wnętrza z odpowiednim wystrojem i luksusowymi sprzętami. Majestatu i powagi dodawały rezydencji dwa renesansowe portale w sieni oraz drewniane stropy z profilowanymi belkami z XVII w. Detale te były reliktami przebudowanych kamienic. Pewne wyobrażenie o wyglądzie dawnych pałacowych wnętrz mogą nam dać odkryte po II wojnie światowej XIX-wieczne malowidła tzw. pompejańskie.
W ciągu XIX i XX w. pałac Małachowskich dosyć często zmieniał swoich właścicieli i przeznaczenie. Z biegiem lat budowla traciła swój reprezentacyjny charakter, aby w końcu przybrać dzisiejszy kształt. Część parterowa dawnej magnackiej rezydencji zaczęła służyć działalności gastronomicznej i handlowej. O dawnej świetności pałacu świadczy jeszcze tylko ozdobny barokowy portal wejściowy oraz zachowane w niektórych miejscach dekoracje klasycystyczne[2].
Przypisy |
↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie. 2018-09-30. s. 9. [dostęp 10 lipca 2011].
↑ Marek Żukow-Karczewski, Pałace Krakowa. Pałac Małachowskich, "Echo Krakowa" Magazyn Czas Przeszły i Przyszły, 242 (13051) 1989.
|