Karandasz Życiorys | Odznaczenia | Bibliografia | Menu nawigacyjneРумянцев Михаил...
Artyści cyrkowiBohaterowie Pracy SocjalistycznejLudowi Artyści ZSRRLudzie urodzeni w PetersburguOdznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru PracyOdznaczeni Orderem LeninaPochowani na Cmentarzu Kuncewskim w MoskwieRadzieccy aktorzy filmowiUrodzeni w 1901Zmarli w 1983
ros.10 grudnia1901Petersburgu31 marca1983MoskwieradzieckiklaunLudowy Artysta ZSRRBohater Pracy SocjalistycznejStaricyCharliego ChaplinaCaran d’Achewojny z NiemcamiWehrmachtuCmentarzu Kuncewskim
| ||
Data i miejsce urodzenia | 10 grudnia 1901 Petersburg | |
Data i miejsce śmierci | 31 marca 1983 Moskwa | |
Zawód, zajęcie | artysta cyrkowy, klaun, aktor | |
Odznaczenia | ||
Michaił Nikołajewicz Rumiancew "Karandasz" (ros. Михаи́л Никола́евич Румя́нцев (Карандаш), ur. 10 grudnia 1901 w Petersburgu, zm. 31 marca 1983 w Moskwie) – radziecki artysta cyrkowy, klaun i aktor, Ludowy Artysta ZSRR, Bohater Pracy Socjalistycznej.
Życiorys |
Od 1914 uczył się w szkole artystyczno-rzemieślniczej, od 1924 mieszkał w Staricy, a od 1925 w Moskwie, gdzie wstąpił do szkoły sztuki cyrkowej, do klasy akrobatów-ekscentryków, którą ukończył w 1930. Stał się znany dzięki udawaniu Charliego Chaplina. Przybrał pseudonim sceniczny od francuskiego karykaturzysty Caran d’Ache, od 1934 występował w cyrku w Leningradzie, a od 1936 w Moskwie. Pracował w cyrku przez 55 lat. Podczas wojny z Niemcami parodiował żołnierzy Wehrmachtu. Wystąpił w kilku filmach, m.in. Stary dwór (1941), Iwan Nikulin, rosyjski marynarz (1944) i kilku krótkometrażowych produkcjach, w których zagrał sam siebie. W 1969 otrzymał tytuł Ludowego Artysty ZSRR. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim.
Odznaczenia |
Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (20 grudnia 1979)
Order Lenina (20 grudnia 1980)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie, 20 listopada 1939 i 26 listopada 1971)
I medale.
Bibliografia |
Румянцев Михаил Николаевич (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2018-09-30]
Карандаш (ros.) Informacje na stronie peoples.ru [dostęp 2018-09-30]