Vladimir Jankélévitch Publikacje | Przypisy | Menu...


Francuscy filozofowieFrancuscy pisarze XX wiekuPisarze związani z ParyżemPisarze związani z PragąPisarze związani z TuluząLudzie urodzeni w BourgesUrodzeni w 1903Zmarli w 1985


1903Bourges1985ParyżufrancuskiOdessyÉcole normale supérieure19261932filozofięPradzeSchellingaLilleBesançonTuluzie1940rządu Vichyruchu oporuSorbonierewolty studentów w 1968Sartre’aegzystencjalnąHolocaustII wojny światowej




Vladimir Jankélévitch (ur. 31 sierpnia 1903 w Bourges, zm. 6 czerwca 1985 w Paryżu) – francuski filozof, pisarz i muzykolog.






Syn rosyjskich emigrantów, którzy uciekli z Odessy przed prześladowaniami na tle antysemickim. Ojciec, Samuel Jankelevitch, był lekarzem, filozofem i tłumaczem. Vladimir studiował w École normale supérieure w Paryżu. W latach 1926-1932 wykładał filozofię i muzykologię w Instytucie Francuskim w Pradze. Tematem jego pracy doktorskiej była filozofia Schellinga. W latach 30. kontynuował karierę naukową na uniwersytetach w Lille, Besançon oraz Tuluzie. W 1940 na mocy ustaw antysemickich rządu Vichy został wyrzucony z uniwersytetu. Działał w ruchu oporu. Po wojnie został profesorem filozofii moralnej na paryskiej Sorbonie. Podczas rewolty studentów w 1968 stanął po ich stronie.


Jankelevitch w swych poglądach był antagonistą Sartre’a. Co prawda wiązano go z filozofią egzystencjalną, lecz nie podzielał jej pesymizmu. W tym kontekście bliska mu była francuska filozofia ducha[1].


Jankelevitch znany był ze swoich bezkompromisowych opinii na temat odpowiedzialności za Holocaust oraz skutki II wojny światowej. Niejako w geście protestu po wojnie przestał zajmować się filozofią i muzyką niemiecką.



Publikacje |



  • 1933: L'Odyssée de la conscience dans la dernière philosophie de Schelling

  • 1936: Traité des vertus

  • 1938: Gabriel Fauré, ses mélodies, son esthétique

  • 1939: Ravel

  • 1943: Du mensonge

  • 1950: Debussy et le mystère de I'instant

  • 1957: Le Je-ne-sais quoi et le presque-rien

  • 1960: Le Pur et I'impur

  • 1961: La Musique et l'Ineffable,

  • 1963: L'Aventure, l'Ennui, le Sérieux

  • 1966: La Mort

  • 1967: Le pardon

  • 1970: L 'Imprescriptible



Przypisy |




  1. Tadeusz Gadacz: Historia filozofii XX wieku. Nurty - tom 1. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2009, s. 528. ISBN 978-83-240-0964-0.









Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...