Żemłosław Spis treści Historia | Przypisy | Bibliografia | Zobacz też | Linki zewnętrzne |...
Wsie w obwodzie grodzieńskimRejon iwiejskiWsie szlacheckie I Rzeczypospolitej (województwo wileńskie)
biał.wieśBiałorusiobwodzie grodzieńskimrejonie iwiejskimSobotnikLidypowiecie oszmiańskimwojewództwa wileńskiegoszambelanowiStanisława AugustaKrzysztofowi Niemirowiczowi-SzczyttowiKondraciszekJózef Niemirowicz-SzczyttJózef Niemirowicz-SzczyttNiemirowiczów-SzczyttówUmiastowskichLeandra Marconiegopałacu w Łazienkach KrólewskichXIXXXWładysław hrabia Umiastowski1905Wojska PolskiegoIII powstania śląskiegoII wojny światowejcichociemnyjeździecBerlina 1936
| ||
Pałac Umiastowskich | ||
Państwo | Białoruś | |
Obwód | grodzieński | |
Rejon | iwiejski | |
Wysokość | 154 m n.p.m. | |
Kod pocztowy | 231343 | |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego Żemłosław | ||
Położenie na mapie Białorusi Żemłosław | ||
54°07′50″N 25°45′55″E/54,130556 25,765278 | ||
Strona internetowa | ||
Portal Białoruś |
Żemłosław (biał. Жамыслаўль) – wieś na Białorusi położona w obwodzie grodzieńskim, w rejonie iwiejskim, opodal Sobotnik, oddalona o kilkanaście kilometrów od Lidy.
Spis treści
1 Historia
2 Przypisy
3 Bibliografia
4 Zobacz też
5 Linki zewnętrzne
Historia |
Dawniej nazywany Piotrowszczyzną. W XVII w. własność rodziny Żemłłów herbu Topór i od jej nazwiska wieś wraz kilkoma innymi folwarkami została nazwana majątkiem Żemłowskim, a później Żemłosławiem.
Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w powiecie oszmiańskim województwa wileńskiego[1].
Po bezpotomnej śmierci Marcjana Żemłły w 1728 r. majątek przechodzi w ręce kasztelanki połockiej Ludwiki z Paców Niemirowiczowej-Szczyttowej, która przekazuje go swojemu synowi, staroście witagolskiemu i szambelanowi JKM Stanisława Augusta, Krzysztofowi Niemirowiczowi-Szczyttowi (1784). Majątek Żemłosław powstał z drobnych folwarków należących do dóbr Kondraciszek.[2] Następnie majątek dziedziczy syn Krzysztofa – Józef Niemirowicz-Szczytt, marszałek mozyrski. Rezydencję Niemirowiczowów-Szczyttów w Żemłosławiu stanowił bogato wyposażony duży pałac z drzewa brusowego o czterech gankach. W parku pałacowym naprzeciw drzwi z salonu znajdowała się drewniana kaplica. W 1806 r. Józef Niemirowicz-Szczytt sprzedał Żemłosław sędziemu ziemskiemu mozyrskiemu Antoniemu Kieniewiczowi, który w kilka miesięcy później (04.01.1807 r.) sprzedał go Jakubowi Umiastowskiemu[3].
Nowy właściciel przystąpił do rozbudowy pałacu Niemirowiczów-Szczyttów. Klasycystyczny pałac Umiastowskich (powstały ok. 1863 do 1877 roku) – według projektu Leandra Marconiego. Wzorowany jest na pałacu w Łazienkach Królewskich w Warszawie[3]. Niegdyś otaczał go piękny park urządzony przez francuskiego ogrodnika Jamme.
Żemłosław był na przełomie wieków XIX i XX przykładem idealnie prowadzonego majątku ziemskiego. Wyrabiane tam sery szwajcarskie cieszyły się ogromną sławą. Gorzelnia, która powstała w tamtych czasach działa i współcześnie.
Najznamienitszym dziedzicem Żemłosławia był Władysław hrabia Umiastowski (zm. 1905) wraz ze swą małżonką Janiną z hrabiów Ostroróg-Sadowskich, autorką wspomnień Szmat ziemi i życia... wydanych w Wilnie w 1928 roku pod pseudonimem „Nałęcz”. Po śmierci męża, hrabina Janina utworzyła w Żemłosławiu „Żemłosławską Fundację Naukową hrabiostwa Umiastowskich” przy Uniwersytecie Wileńskim „Stefana Batorego”.
Urodził się tu Tadeusz Sokołowski – oficer Wojska Polskiego, uczestnik III powstania śląskiego i II wojny światowej (cichociemny), polski jeździec, olimpijczyk z Berlina 1936.
Przypisy |
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 89.
↑
↑ ab Czesław Jankowski, Powiat Oszmiański, Petersburg 1898, s. 160–169
Bibliografia |
- Czesław Jankowski, Powiat Oszmiański, Petersburg 1898, s. 160–169
- Kazimierz Niechwiadowicz, Żemłosław. Wydawnictwo Gawia 2005. ISBN 83-920882-3-9
Zobacz też |
- Umiastowscy
- Sobotniki
Linki zewnętrzne |
Żemłosław na portalu o Ziemi Oszmiańskiej: oszmianszczyzna.pl
Żemłosław, Radzima.org
Żemłosław w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XIV: Worowo – Żyżyn. Warszawa 1895. (1895)