Thomas Wilmer Dewing Spis treści Życiorys | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne | Menu...


Amerykańscy impresjoniściUrodzeni w 1851Zmarli w 1938


4 maja1851Newton Lower Falls5 listopada1938Nowym JorkuamerykańskiimpresjonistatonalistaTen American PaintersMassachusettslitograficznymMuseum of Fine Arts w BostonieJeana ChardinaParyżaAcadémie JulianGustave’a Boulanger’aJulesa Josepha Lefebvre’aWilliama Merritta Chase’aNowy JorkBostonuJean-Léon GérômeSociety of American ArtistsNational Academy of DesignSociety of American ArtistsArt Students LeagueAbbotta H. ThayeraJohna La Farge’aJana VermeeraJamesa WhistleraAlberta Moore’aTen American PainterstonalizmuSmithsonian InstitutionWaszyngtonieFreer and Sackler Galleries






























Thomas Wilmer Dewing


Ilustracja
Thomas Wilmer Dewing
Data i miejsce urodzenia

4 maja 1851
Newton Lower Falls, Massachusetts
Data i miejsce śmierci

5 listopada 1938
Nowy Jork
Narodowość

amerykańska
Dziedzina sztuki

malarstwo
Epoka

tonalizm




Lato, 1890, Smithsonian American Art Museum and the Renwick Gallery


Thomas Wilmer Dewing (ur. 4 maja 1851 w Newton Lower Falls, zm. 5 listopada 1938 w Nowym Jorku) – amerykański malarz impresjonista i tonalista. Członek-założyciel Ten American Painters.




Spis treści






  • 1 Życiorys


  • 2 Przypisy


  • 3 Bibliografia


  • 4 Linki zewnętrzne





Życiorys |


Urodził się 4 maja 1851 roku w miejscowości Newton Lower Falls w stanie Massachusetts. W dzieciństwie przejawiał zainteresowanie rysunkiem i muzyką, zwłaszcza grą na skrzypcach. Ta ostatnia pasja w życiu dorosłym była motywem w jego dziełach plastycznych. W 1872 roku, po odbyciu praktyki w zakładzie litograficznym Dominique'a Fabroniusa[1], zdecydował, że chce zostać artystą[2]. Malarstwa uczył się odwiedzając Museum of Fine Arts w Bostonie. Analizował zwłaszcza dzieła francuskiego malarza Jeana Chardina (1699–1779). Wprawiał się w rysowaniu z natury ludzkiej postaci, uczęszczając na zajęcia organizowane przez Boston Art Club. Być może uczestniczył w zajęciach rysunku anatomicznego, prowadzonych w Bostonie w latach 1874–1875 przez anatoma i artystę Williama Rimmera (1816–1879)[1][2][3].


W lipcu 1876 roku wyjechał do Paryża, gdzie uczył się w prywatnej szkole malarstwa Académie Julian pod kierunkiem Gustave’a Boulanger’a (1824–1888) oraz Julesa Josepha Lefebvre’a (1836–1911), skupiając się na rysunku anatomicznym oraz modelunku. Podczas pobytu w Paryżu poznał amerykańskiego malarza Williama Merritta Chase’a (1849–1916), pod wpływem którego rozwinął zainteresowanie malarstwem hiszpańskim[2].


Do Stanów Zjednoczonych powrócił na początku 1878 roku i poprzez Nowy Jork udał się do Bostonu, w którym pod koniec lat 70. brał udział w kilku wystawach. Prezentował na nich obrazy powstałe pod wpływem dzieł francuskich artystów, takich jak Jean-Léon Gérôme (1824–1904) i Jean-Louis Hamon (1821–1874). W 1880 roku przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie nawiązał kontakt z młodymi artystami, którzy utworzyli Society of American Artists w opozycji do National Academy of Design. W tym samym roku Dewing został członkiem Society of American Artists, a w 1881 rozpoczął nauczanie w Art Students League[2].


W 1881 roku ożenił się z malarką Marią Oakey[2][4], dzięki której został wprowadzony do kręgu artystów tworzonego m.in. przez malarzy Abbotta H. Thayera (1849–1921) i Johna La Farge’a (1835–1910)[2], i która miała wpływ na późniejszy styl jego malarstwa[5]. W tym czasie prace Dewinga były regularnie pokazywane m.in. na nowojorskich wystawach[2]. Począwszy od lat 90. specjalizował się w wyidealizowanych, intelektualnych portretach kobiecych[5][4]. Inspiracją dla niego były obrazy holenderskiego artysty Jana Vermeera (1632–1675), amerykańskiego Jamesa Whistlera (1834–1903) i angielskiego Alberta Moore’a (1841–1893)[2].


W grudniu 1897 roku zrezygnował z udziału w pracach Society of American Artists i dołączył do grupy malarzy z Bostonu i Nowego Jorku, tworząc Ten American Painters (The Ten)[5][2], pomimo że prace impresjonistów z The Ten odbiegały od nurtu prezentowanego wówczas przez Dewinga – tonalizmu[4]. W kolejnych latach aktywnie tworzył, a jego prace zdobyły uznanie kolekcjonerów, m.in. Charlesa Freera i Johna Gellatly’ego[2]. John Gellatly nabył 31 obrazów, które później zostały w większości przekazane do Smithsonian Institution, a 27 obrazów Charles Freer, który umieścił je w swojej galerii w Waszyngtonie – Freer and Sackler Galleries[5].


Thomas Dewing zmarł 5 listopada 1938 w Nowym Jorku[2].



Przypisy |




  1. ab Dearinger 2004 ↓.


  2. abcdefghijk Dewing, Thomas Wilmer, American, 1851–1938 (ang.). nga.gov. [dostęp 2018-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-24)].


  3. Davidson 1978 ↓.


  4. abc Thomas Wilmer Dewing – Tonalist/Impressionist painter (ang.). tuttartpitturasculturapoesiamusica.com. [dostęp 2018-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-24)].


  5. abcd Thomas Wilmer Dewing (1851–1938) (ang.). gpgallery.com. [dostęp 2018-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-24)].



Bibliografia |




  • Publikacja o płatnym dostępie – wymagana płatna rejestracja lub wykupienie subskrypcjiAbraham A. Davidson: The Eccentrics and Other American Visionary Painters. E. P. Dutton, 1978, s. 17. via Questia. ISBN 978-0-525-47500-2. (ang.)


  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytaćDavid B. Dearinger: Paintings & Sculpture in the Collection of the National Academy ofDesign. T. I: 1826–1925. New York: Hudson Hills Press, 2004, s. 156. ISBN 1-55595-029-9. (ang.)



Linki zewnętrzne |




  • Galeria obrazów (ang.)


  • Biografia i galeria (ang.)


  • Galeria obrazów (ang.)

  • Susan Hobbs, Yu-tarng Cheng and Jacqueline S. Olin: Thomas Wilmer Dewing: A Look beneath the Surface (ang.). jstor.org, 1990. [dostęp 2017-12-23].

  • Tia Anne Vasiliou: „The Power of Suggestiveness:” Sadakichi Hartmann, Thomas Wilmer Dewing, and American Modernism (ang.). escholarship.org, 2011. [dostęp 2017-12-24].











Popular posts from this blog

Can't compile dgruyter and caption packagesLaTeX templates/packages for writing a patent specificationLatex...

Schneeberg (Smreczany) Bibliografia | Menu...

Hans Bellmer Spis treści Życiorys | Upamiętnienie | Przypisy | Bibliografia | Linki zewnętrzne |...