Songcen Gampo Menu nawigacyjne0000 0000 2328 766637830449n82145457123625467086258184WorldCat
Władcy TybetuZmarli w 649
tyb.WylieZWPY649Tybetu609614649LhasybuddyzmnepalskąBhrykutiWenchengTaryDżokhangRamoczePałacu PotalaLhasieThonmi Sambhotęguptyjskichjęzyka tybetańskiegogramatykę
Posąg Songcena Gampo oraz jego żon Bhrykuti (z lewej) i Wencheng (z prawej)
Songcen Gampo (tyb.: སྲོང་བཙན་སྒམ་པོ་, Wylie: srong-btsan sgam-po, ZWPY: Songzain Gambo; zm. 649) - władca Tybetu z dynastii z Jarlungu, panujący w latach 609/614 - 649. Przeniósł stolicę swojego państwa do Lhasy. Prowadził liczne udane podboje.
Według kronik buddyjskich wprowadził do Tybetu buddyzm poprzez małżeństwo z nepalską księżniczką Bhrykuti oraz chińską księżniczką Wencheng (które później uznano za emanacje bogini Tary). Jednakże rodzime kroniki nie potwierdzają faktu, jakoby sam władca przyjął buddyzm. Za jego panowania rozpoczęto budowę świątyń buddyjskich Dżokhang, Ramocze (Ra-mo-che) oraz monumentalnego Pałacu Potala w Lhasie.
Songcen Gampo wysłał do Indii Thonmi Sambhotę, który na podstawie jednego z alfabetów guptyjskich stworzył alfabet do zapisu języka tybetańskiego oraz spisał pierwszą gramatykę tego języka.
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0000 2328 7666
VIAF: 37830449
LCCN: n82145457
GND: 123625467
SUDOC: 086258184
- WorldCat
